Diyanet 12 Aralık 2025 Cuma Hutbesini Yayımladı! İnsan Âlemin Özü, Kâinatın Gözbebeğidir

Diyanet İşleri Başkanlığı, 12 Aralık 2025 tarihli Cuma Hutbesi’ni yayımladı. Bu haftaki hutbede hayatın geçiciliği, ölüm gerçeği, iyilik–kötülük ayrımı ve insanın ilahi sorumlulukları vurgulandı.

“Her canlı ölümü tadacaktır”

Hutbede, her varlığın bir gün son bulacağı hatırlatılarak şu ifadelere yer verildi:
“Her doğan gün batacak, her can ölümü tadacaktır. Denizler kaynayacak, dağlar yerinden oynayacak, yıldızlar dökülecektir. Kabirlerde olanlar diriltilecek ve her insan dünyada neler yaptığını ve neler yapmadığını görecektir.”

“İnsan niçin yaratıldığını unutmamalıdır”

Diyanet, hutbede insanın yaratılış gayesini düşünmeden yaşamasının tehlikesine dikkat çekti.
Kötülüğün gölgesinde dolaşan, kibirlenen, şımaran ve hakikati göremeyen insan davranışlarına örnekler verilerek;
Ahmed Yesevî, Hacı Bayram-ı Velî, Mevlânâ ve Yunus Emre gibi gönül erleriyle iyiliği ve hikmeti kuşanan insanların örnek alınması gerektiği ifade edildi.

“Ey insan! Seni Rabbine karşı aldatan nedir?”

Hutbenin dikkat çeken bölümünde şu çağrı öne çıktı:
“Ey İnsan! Kerim olan Yüce Rabbine karşı seni yanıltıp aldatan nedir? Seni Allah’a kul olmaktan alıkoyan nedir? Emrettiklerini yapmaya, yasaklarından kaçınmaya engel olan nedir?”

İyilik ile kötülük arasındaki ikiliğe vurgu

Hutbede, dünyadaki zıtlıklara dikkat çekilerek şu değerlendirmelere yer verildi:
“Bir yanda dünyayı iyilikle imar etmeye çalışanlar varken, öte yanda mazlumlara zulmederek yeryüzünü cehenneme çevirmek isteyenler var. Bir yanda karıncayı dahi incitmeyenler varken, öte yanda kibir ve gururla her şeyi yıkanlar var.”

Peygamber Efendimizin “Mümin aziz ve cömerttir, fâcir ise saygısız ve cimridir” hadisine atıf yapıldı.

“Mümin bulunduğu yeri güven yurduna dönüştürmelidir”

Diyanet, müminlerin görevini şu sözlerle özetledi:
“Biz müminlere düşen; bulunduğumuz her yeri imanımızla güven yurduna, ibadetlerimizle huzur diyarına, güzel ahlakımızla sevgi ve muhabbet ortamına dönüştürmektir.”

Hutbe, “hayrın anahtarları” hadisiyle son buldu:
“Ne mutlu, Yüce Allah’ın hayrın anahtarlarını kendilerine verdiği kimselere…”